Droga Społecznościo,
w dużym skrócie, dziękuję za wszystko! A bardziej personalnie: dziękuję Pani Profesor za cudowną opiekę psychiatryczną. Dziękuję Pani Marioli za bycie moim terapeutą i zawsze doprowadzenie mnie do płaczu na indywidualnych. Wszystkim Paniom terapeutkom za zajęcia w tygodniu oraz Panu, Panie Krzysztofie za każdą rozmowę interwencyjną. Dziękuję Pani Sylwii za bycie matką Gedeonu i troszczenie się o nas, Panu Sylwkowi za szczere rozmowy na tarasie i naprawianie wszystkiego bez względu na porę dnia i nocy. Paniom pielęgniarkom za rozmowy przy ciśnieniu oraz CUDOWNYM Paniom opiekunkom, Pani Wioli oraz Pani Marysi, to panie sprawiły, że zawsze czułam się zaopiekowana. No i w końcu Wam, moje ukochane dzieci Gedeonu, bo gdyby nie Wy zatonęłabym nie raz. Za każdy uśmiech, rozmowę czy przypał i tarasowanie. To Wy sprawiliście, że mój pobyt tutaj był tak niezapomniany i wyjątkowy. Będę tęsknić za każdym z Was z osobna jak i razem. Jeszcze raz dziękuję, gdyż nie wyobrażam sobie bym tu przeżyła bez Was. Kocham Was najbardziej na świecie! Pobyt w Gedeonie dużo mi dał i mam nadzieję, że dacie sobie radę! Jestem z Wami sercem i proszę nie zapomnijcie mnie!