Wiktor

Drogi samorządzie, droga Społeczności,

chcę dzisiaj podziękować Wam wszystkim. Za to, że stworzyliście takie miejsce, gdzie mogłem leczyć się, czuć komfortowo, bezpiecznie, jak w domu. Ogromnie dziękuję Pani Marioli za to, że prowadziła ze mną terapie indywidualne, na których tak naprawdę pierwszy raz poznałem siebie, zrozumiałem i uświadomiłem sobie wiele ważnych rzeczy. Panu Krzysztofowi dziękuję za koncerty w niedziele, lekcje gry na ukulele i bardzo fajnie prowadzoną Mapę emocji i Muzykoterapię, na których czułam, że łatwo jest mi się otworzyć. Pani Ewelinie, Sandrze i Jowicie za niezwykle pomocne i dobrze prowadzone terapie. Nigdy nie spotkałam lepszych terapeutów. Pani Tamarze za opiekowanie się naszymi potrzebami (szczególnie za smakowe inki i widelczyki). I oczywiście ukochanej Pani Sylwii, która opiekuje się nie tylko ośrodkiem, ale i pacjentami. Jest Pani super ciepłą i milutką osobą. Dziękuję za troszczenie się o nas. Bardzo dużą rolę odegrała też pomocna, ciepła, troskliwa, kochana Społeczność, bez której nie było mowy, żeby moje leczenie w ogóle się rozpoczęło. To szczególnie dzięki Wam udało mi się ruszyć do przodu i nie zatrzymywać się. Całym sobą czuję zmianę jaka we mnie zaszła. Od stóp do głowy jestem w końcu sobą. Nigdy się tak nie czułem, a teraz wiem, że udaje mi się odnaleźć siebie. Zanim tu przyszedłem byłam niepewna siebie, zamknięta w sobie, a teraz wiem jak wyrażać uczucia, że trzeba mówić o nich i  o własnych potrzebach. W końcu nie boję się wyrażać siebie, ani postawić na swoim w niektórych sytuacjach. Ogromnie cieszę się, że udało mi się tu trafić i cieszę się, że Gedeon istnieje, aby pomagać ludziom takim jak ja. Bez tego miejsca, bez troskliwej Społeczności, bez świetnych terapeutów, bez lekcji gry na ukulele nie wiem czy wiedziałbym jak być sobą. Teraz czuję się gotowa, aby żyć tak jak chcę.