MODEL LECZENIA

Całodobowa, specjalistyczna opieka medyczna gwarantuje stopniowe wychodzenie nawet z ciężkich postaci choroby. Skuteczny model leczenia powstał na bazie kilkudziesięciu lat doświadczeń klinicznych specjalistów, którzy go stworzyli. W Specjalistycznym Centrum Terapii do leczenia podchodzimy kompleksowo, dlatego zapewniamy terapię na wielu płaszczyznach.

Psychoterapia indywidualna – dzięki więzi między pacjentem a terapeutą, możliwe jest odreagowanie emocjonalne, uczenie się oraz wypracowanie postawy wglądowej

Psychoterapia grupowa – w grupie pacjent, poprzez interakcje z innymi pacjentami oraz poprzez moderowanie ze strony terapeuty, ma okazję aktywnie omawiać swoje problemy oraz podejmować nowe zachowania

Psychodrama biograficzna i reparacyjna –  proste scenki psychodramatyczne (granie ról przez pacjentów), jak i rozbudowane sceny psychodramy typu Moreno. Bardzo pomocna metoda w reperacji traumy. Posłuchaj podcastu, aby dowiedzieć się więcej o psychodramie

Psychorysunek – przy pomocy kredek, farb i plasteliny pacjenci wypowiadają się na zadany temat, który odnosi się do problemów z przeszłości lub trudności w aktualnym funkcjonowaniu 

Muzykoterapia – składa się z części receptywnej, polegającej na słuchaniu utworów muzycznych i aktywnej, polegającej na graniu na prostych instrumentach. Posłuchaj podcastu, aby dowiedzieć się więcej o muzykoterapii

Choreoterapia – opiera się na różnorodnych formach ekspresji ruchowej z towarzyszącym rytmem i muzyką; celem jest wypracowanie umiejętności wpływania na rozluźnienie i relaksację ciała i jego akceptację

Art-terapia – to forma pracy terapeutycznej wspierająca proces poznawania siebie i samoakceptacji, pomagająca radzić sobie z własnymi emocjami. Daje możliwość symbolicznego wyrazu trudnych przeżyć, doświadczania emocji w bezpiecznych warunkach, w formie mówienia „nie wprost”. Zobacz prace naszych pacjentów, powstające na zajęciach Art-terapii

Psychoedukacja – aktualna wiedza  medyczna podana w formie  warsztatu prowadzona przez lekarza/ dietetyka klinicznego/psychoterapeutę; dostarcza pacjentom wiedzy dotyczącej etiologii , patogenezy oraz praktycznego zastosowania w życiu codziennym dla poprawy własnego zdrowia 

Terapia obrazu ciała (Body Image) – program opiera się na założeniu, że osoby mające negatywne wyobrażenie o własnym ciele lub jego elementach oraz negatywne osobiste relacje z własnym ciałem są poddawane silnej autokrytyce prowadzącej do obniżonego nastroju, poczucia nieatrakcyjności i w skrajnych przypadkach do obsesji dotyczącej własnego ciała. Przedłużający się stan zniekształconej percepcji własnego ciała prowadzić może do choroby lub podtrzymywać jej objawy. Jest to model terapii krótkoterminowej, składający się z 12-tu 60-minutowych sesji terapeutycznych prowadzonych w koterapii przez psychoterapeutów w dominującym nurcie poznawczo-behawioralnym.  W trakcie pierwszych spotkań ustala się, jakie zniekształcenia ma pacjent. Następnie analizie poddawane są myśli wyzwalające, przekonania, założenia i sądy oraz konsekwencje idące za takimi myślami. Zarys programu obejmuje wstęp do treningów, zmianę dotychczasowych nawyków utrudniających akceptację siebie, nauczenie się technik pomagających wypracować postawy nie oceniające, urealnianie zniekształconego obrazu siebie poprzez wykonanie obrysu konturu swojego ciała, dyskusję na temat wpływu mediów. Do technik stosowanych w tej terapii należą: karty pracy, dziennik obrazu ciała, ekspresyjne pisanie oraz ustalanie osobistych planów dotyczących zmian 

Trening Społecznego Poznania i Neuropoznania (TSPiNP)

TSP dotyczy złożonych procesów poznania społecznego (percepcja emocji, styl atrybucji, teoria umysłu). Natomiast TN polega na metapoznawczej pracy skupiającej się na terapii deficytów przetwarzania informacji oraz usprawnianiu procesów poznawczych. W terapii JP szczególny nacisk kładzie się na styl myślenia, a nie zawartość poznawczą, ‘jak’ pacjent myśli, zamiast ‘co’. Zalecane jest przeprowadzenie co najmniej 20 sesji w czasie 10 tygodni, równolegle 1 sesja TSP i 1 sesja TN tygodniowo

Relaksacja

Trening autogenny Schultza – zestaw ćwiczeń relaksacyjnych, skonstruowanych przez Johannesa Schultza w latach 50-tych XX wieku. Efektem poprawnego wykonania tego treningu jest pełen relaks i odprężenie ciała

Relaksacja mięśni Jacobsona –  technika opracowana w latach 30-tych dwudziestego wieku przez Edmunda Jacobsona. Bazuje ona na założeniu, że odprężenie psychiczne powinno naturalnie wynikać z odprężenia fizycznego. Jest podejściem do zarządzania stresem, umożliwiającym naukę naturalnego doznawania głębokiego odprężenia pod postacią redukcji lęku i napięcia mięśniowego

Farmakoterapia

Zastosowanie farmakoterapii wchodzi  w skład kompleksowego postępowania leczniczego uwzględniającego: rehabilitację żywieniową dla osób z zaburzeniami odżywiania z profilaktyką zespołu realimentacyjnego, monitorowanie stanu somatycznego z uwzględnieniem postępowania medycznego (dla wszystkich pacjentów) oraz na leczenie współistniejących zaburzeń psychicznych

,, Właściwe odżywianie będzie medycyną jutra”
L. L. Pauling- laureat nagrody Nobla

Terapia  dietetyczna w zaburzeniach odżywiania obejmuje:

• przeprowadzenie wywiadu żywieniowego (zapoznanie się z preferencjami i zwyczajami żywieniowymi osoby chorej i jej rodziny, historią zmian masy ciała, obecnym i wcześniejszym sposobem żywienia, rytuałami związanymi z jedzeniem, komponowaniem posiłków, sposobami ograniczenia posiłków)
• oszacowanie aktualnego zapotrzebowania na energię, składniki mineralne i witaminy
• określenie aktywności fizycznej
• edukacja i rozwianie błędnych przekonań co do żywności chorych oraz ich rodzin (warsztaty z zakresu zasad żywienia)
• ułożenie indywidualnego planu dietetycznego zgodnego z zapotrzebowaniem na składniki odżywcze; plan dietetyczny dostosowany będzie do preferencji żywieniowych pacjenta (m.in. wegetarianizm)
• omówienie funkcji jedzenia- m.in.  jak jedzenie wpływa na relację towarzyskie, okazywanie uczuć
• wspólne spożywanie posiłków- nauka określania wielkości porcji
• wspólne zakupy, przygotowywanie posiłków i wyjścia do ulubionych restauracji- nauka i wspieranie chorych, a także  ich rodzin w dokonywaniu odpowiedniego wyboru żywności, przezwyciężenie tzw. strachów żywieniowych

Kontrakt dla osób chorych na zaburzenia odżywiania (z BMI przy przyjęciu ≥ 13,5)

Celem rehabilitacji żywieniowej jest nabycie prawidłowych nawyków żywieniowych oraz uzyskanie BMI w granicach prawidłowych w odpowiednim czasie i tempie. Wspólne posiłki są obowiązkową częścią planu dnia. Pacjenci zobowiązani są do spożywania wszystkich pięciu posiłków (śniadania, II śniadania, obiadu, podwieczorku i kolacji)  w jadalni przy wspólnym stole oraz zaniechaniu spożywania jedzenia poza jadalnią. W początkowym okresie leczenia pacjent otrzymuje mniejsze porcje posiłków adekwatne dla zapotrzebowania danego pacjenta i po wzięciu pod uwagę ostatniego okresu odżywiania się ( ryzyko zespołu realimentacyjnego ). Lekarz i dr dietetyki klinicznej decydują o zastosowaniu mniej lub bardziej intensywnej realimentacji, tym niemniej w procesie terapeutycznym kaloryczność diety bywa z pacjentem negocjowana. Możliwe jest także wzmocnienie diety poprzez zastosowanie płynnych odżywek. Pacjenci z BMI poniżej 18,5 są zobowiązani do systematycznych przyrostów wagi ciała, które tygodniowo będą wynosić od 0,5 kg do 1kg .