Osoby chore na bulimię doświadczają nagłych napadów kompulsywnego jedzenia, które skutkują ogromnymi wyrzutami sumienia. Aby pozbyć się poczucia winy i nie przybrać na wadze osoby chore prowokują wymioty, zażywają środki przeczyszczające lub wykonują intensywne ćwiczenia fizyczne (określane bulimią sportową). Należy sobie otwarcie powiedzieć, że bulimia jest bardzo poważną chorobą, która nieleczona może doprowadzić nawet do śmierci. Na ten moment nie są znane dokładne dane statystyczne dotyczące zachorowań na bulimię, ponieważ wiele osób nie zgłasza się na leczenie. Średnio szacuje się, że na bulimię cierpi blisko 4 miliony osób – najczęściej w wieku 19-30 lat. Z czego niestety aż 2% chorych umiera.
Pacjenci zwykle utrzymują stałą masę ciała. Nie objadają się w obecności rodziny czy przyjaciół. Do kompulsywnego objadania najczęściej dochodzi w nocy, kiedy wszyscy już śpią.Osoba cierpiąca na bulimię bardzo często interesuje się wszelkimi tematami dotyczącymi jedzenia. Ponadto bardzo dokładnie zna kaloryczność niemal wszystkich produktów.Bardzo często w bulimię wpadają osoby, które nie akceptują swojego wyglądu. Stosują diety odchudzające, ale chcąc zagłuszyć uczucie głodu zjadają duże ilości żywności, a następnie doprowadzają do zachowań kompensacyjnych, aby zachować wagę.
Do niektórych czynników predysponujących do zachorowania zalicza się : niska samoocena, poczucie beznadziei, niestabilność emocjonalna, konflikty rodzinne, brak poczucia bezpieczeństwa, krytycyzm, nadmierna ilość stresu (podniesiony poziom kortyzolu), problemy z kontrolowaniem impulsów, brak akceptacji przez otoczenie, brak akceptacji wyglądu swojego ciała (coraz częściej propagowany kult idealnego ciała i sylwetki, promowany w świecie mediów społecznościowych). Przyczyn bulimii można również upatrywać w uwarunkowaniach genetycznych.
Z całą stanowczością należy podkreślić, że bulimia jest chorobą przewlekłą, która nieleczona może doprowadzić nawet do śmierci. Niestety długo ukrywana skutkuje groźnymi powikłaniami. Co więcej może przyczynić się do trwałego uszczerbku na zdrowiu.
Osoby zmagające się z bulimią mogą cierpieć m.in. na zaburzenia rytmu serca, wynikające z częstych wymiotów i biegunek. Przez te zachowania kompensacyjne z organizmu usuwane są w nadmiernych ilościach niezbędne dla prawidłowego funkcjonowania mięśnia serca minerały – głównie potas.
Do tego dochodzą problemy z właściwym funkcjonowaniem nerek oraz suchościom skóry. To skutki odwodnienia organizmu. Bulimia wpływa również na drobne uszkodzenia szkliwa nazębnego (jest to wynik działania kwasu solnego z żołądka, który uszkadza szkliwo podczas wymiotów). Z tym mogą wiązać się zmiany w jamie ustnej takie jak nadżerki, owrzodzenia gardła oraz przełyku. Bardzo często dochodzi ,także do uszkodzenia tylnej ściany gardła.
Niedobór witamin, które nie mają możliwości, aby przyswoić się ze względu na przyspieszony pasaż pokarmowy. Może to prowadzić również do niedokrwistości. W przypadku kobiet pojawiają się zaburzenia cyklu miesiączkowego, co może prowadzić do kłopotów z płodnością. Wspomnieć warto również o ryzyku uszkodzenia ośrodkowego i obwodowego układu nerwowego w przebiegu zaawansowanego niedoboru witamin z grupy B.