Terapia OCD – Obsesive Compulsive Disorder

OCD – Obsesive Compulsive Disorder czyli Zaburzenia – Obsesyjno Kompulsyjne (Nerwica Natręctw)

Główną role odgrywają 3 główne aspekty:

1. Obsesje – myśli powodujące niepokój
2. Emocje – niepokój, który odczuwasz
3. Kompulsje – rzeczy, które robisz, aby zredukować niepokój

Najczęstsze natręctwa OCD (obsesyjno – kompulsywne) objawiają się:

1. myciem rąk
2. równym układaniem rzeczy
3. sprawdzaniem czy wyłączony jest gaz, żelazko, itp
4. dotykaniem i liczeniem rzeczy

Ich treści mogą być bardzo różne ale najczęściej są to:

1. myśli bluźniercze, rymowanki – starasz się o niech nie myśleć ale nie możesz się ich pozbyć
2. nieprzyzwoite wyobrażenia
3. obawy przed zabiciem kogoś
4. zrobieniu krzywdy najbliższym
5. obawa przed zakażeniem się
6. nie możesz podjąć najprostszej decyzji – ciagle kłócisz się ze sobą
7. perfekcjonizm – np martwisz się czy buty są równo poukładane w szafie
8. Czujesz się spięty, niespokojny, zalękniony, winny, zdegustowany lub przygnębiony.

Twoje samopoczucie poprawia się gdy kontynuujesz swoje rytuały lub zachowania kompulsywne ale to nie pomaga na długo:

1. Korygowanie obsesyjnych myśli – zastępowanie ich alternatywnymi ‚neutralizującymi’ myślami, jak liczenie, modlenie się lub powtarzanie w kółko specjalnego słowa. Wydaje się, jakby to zapobiegało złym rzeczom.
2. Rytuały – często myjesz ręce, wykonujesz czynności powoli i uważnie, być może organizujesz przedmioty i czynności w określony sposób.
3. Sprawdzanie – własnego ciała pod kątem czystości, czy urządzenia są wyłączone, czy dom jest zamknięty lub czy trasa twojej podróży jest bezpieczna.
4. Unikanie – wszystkiego, co sprzyja zamartwianiu się (niepokojącym myślom). Unikasz dotykania określonych przedmiotów, odwiedzania pewnych miejsc, podejmowania ryzyka lub przyjmowania odpowiedzialności. Na przykład, możesz unikać kuchni ponieważ wiesz, że znajdziesz tam ostre noże.
5. Gromadzenie – bezużytecznych i zużytych rzeczy – nie umiesz niczego wyrzucić.
6. Szukanie potwierdzenia – wielokrotnie prosisz innych by mówili ci, że wszystko jest w porządku.

UWAGA: Kompulsje towarzyszące zaburzeniu obsesyjno-kompulsyjnemu nigdy nie sprawiają przyjemności, są zawsze odczuwane jako nieprzyjemny obowiązek lub przymus.

Zaburzenie obsesyjno-kompulsyjne (OCD) zaczyna się w wieku nastoletnim bądź wkrótce po ukończeniu dwudziestego roku życia.

Przyczyny OCD :

1. geny
2. stres- 1 lub 2 przypadki na 3
3. zmiany w mózgu związane z działaniem serotoniny
4. osobowość

Leczenie zaburzeń obsesyjno-kompulsywnych

Terapia CBT ( Cognitive Behavioral Therapy) – Poznawczo – Behawioralna

Pomaga zmienić sposób myślenia i zachowania, dzięki czemu można poczuć się lepiej.

Istnieją dwa rodzaje CBT stosowane w leczeniu OCD – Ekspozycja i Prewencja Reakcji (ERP) oraz Terapia Poznawcza (CT).

Pomocne jest stosowanie leków przeciwdepresyjnych z grupy SSRI (Selective Serotonin Reuptake Inhibitors, inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny).

Farmakoterapia jest skuteczna w przypadku 6 na 10 osób. Statystycznie objawy pacjentów zmniejszają się o 1/3.

Rokowania dla większości osób z OCD są dobre nawet w warunkach ambulatoryjnych. Jeśli cierpisz na poważne OCD i twój stan się nie poprawia:

1. Intensywny program dziennej terapii psychologicznej (CBT i EPR) z pobytem w szpitalu.
2. Trwają badania nad głęboką stymulacją mózgu z wykorzystaniem impulsów elektrycznych, których zadaniem jest uśmierzanie objawów.