Z naszej praktyki wynika, że są dwie grupy problemów z nastolatkami, które powodują poszukiwanie pomocy przez rodziców.. Pierwsza związana z buntowniczym zachowaniem – łamanie zasad i reguł, agresja, problemy z przestrzeganiem podstawowych obowiązków – gdy młody człowiek nie chodzi do szkoły, wagaruje, sięga po używki, uzależnia się od komputera i internetu, neguje wszystko, co powie rodzic.
Bywa, że w domu pojawiają się kłótnie, agresja fizyczna i werbalna w stosunku do członków rodziny czy kolegów w klasie. Rodzice mówią, że dziecko nie chce się uczyć, nie chodzi do szkoły, nie odrabia zadań domowych, nie daje sobie pomóc w nauce. Druga grupa problemów – to ta zagrażająca życiu dziecka. W tym wieku bardzo często ujawniają się różne odmiany depresji. Dziecko zamyka się, izoluje, nie wychodzi z domu, ma kompleksy i nie podejmuje żadnych działań z obawy przed oceną.
Zazwyczaj jest tak, że to rodzice umawiają swoje dzieci na konsultacje psychologiczną. Nierzadko jednak jest tak, że starsi nastolatkowie sami kontaktują się z psychologiem. Dobrze by było aby na pierwsze spotkanie z psychologiem nastolatek przyszedł z rodzicami (zazwyczaj jest to jeden z rodziców).
Podczas pierwszego spotkania ustala się problem oraz to, czy objawy z jakim zgłoszono nastolatka kwalifikują się do podjęcia terapii czy bardziej wskazana jest inna forma pomocy psychologicznej. Jeśli rodzice posiadają dokumentację dotyczącą leczenia, innych diagnoz, opinii psychologicznych, ważne, by zabrali ją na spotkanie.
Pierwsza część spotkania odbywa się wspólnie z rodzicami i nastolatkiem. Podczas początkowej rozmowy staram się dowiedzieć jaki jest problem, czy pojawiły się jakieś niepokojące objawy w życiu nastolatka, które przyczyniły się do poszukiwania pomocy psychologicznej. Część młodych osób, które przychodzą do gabinetu psychologa nie jest od razu gotowa do mówienia o swoich trudnościach, ujawniania swoich myśli, uczuć.
Czasami jest tak, że nastolatkowie krępują się swobodnie rozmawiać przy rodzicach lub w złości na nich celowo się nie odzywają. Dlatego druga część spotkania to zazwyczaj rozmowa z nastolatkiem bez obecności
rodziców.
Pomaga ludziom w odzyskaniu równowagi emocjonalnej i wiary w siebie w sytuacjach kryzysowych, stresie chronicznym, żałobie, w obliczu choroby przewlekłej (zaburzeniach odżywiania, cukrzycy, chorobie dwubiegunowej i.in). Wspiera osoby w obliczu kryzysu zawodowego, osobistego i zdrowotnego, również w obliczu konsekwencji związanych pandemią. Swoją pracę poddaję superwizji.
Magdalena Wayda-Zalewska w swojej pracy korzysta z podejścia multidyscyplinarnego łącząc różne obszary z dziedziny psychologii i medycyny. Jej zainteresowania badawcze skupiają się na ostatnich odkryciach dotyczących neuronauki, zaburzeń odżywiania czy regulacji emocji.
Pracuje według nurtu poznawczo-behawioralnego, który jest metodą leczenia zaburzeń psychicznych, trudności emocjonalnych oraz problematycznych zachowań, opartego na dowodach naukowych. Ewelina Gąska korzysta z założeń dialogu motywującego oraz terapii zorientowanej na schematy. W pracy bardzo ważną rolę odgrywa dla niej budowanie relacji pomiędzy terapeutą a klientem oraz tworzenie atmosfery bezpieczeństwa, akceptacji i zaufania.
Monika Sójka prowadzi terapię indywidualną, grupową, rodzin, par oraz konsultacje psychologiczne. Pomaga w trudnościach takich jak: wypalenie zawodowe, problemy w relacjach interpersonalnych, stres, depresja, zaburzenia lękowe, snu, nerwice, ataki paniki, zaburzenia odżywiania, zaburzenia psychosomatyczne. Pomaga i otacza wsparciem kobiety w ciąży lub rodziny starające się o dzieci.
Beata Marcińska to dyplomowany psycholog i certyfikowany psychoterapeuta poznawczo-behawioralny Polskiego Towarzystwa Terapii Poznawczo-Behawioralnej nr 853. Pracuje z młodzieżą i dorosłymi. Prowadzi terapię, która jest poddawana stałej superwizji certyfikowanych superwizorów. Stosuje się do Kodeksu Etycznego Polskiego Towarzystwa Psychologicznego.
Jest magistrem psychologii Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego o specjalnościach Psychologia kliniczna i osobowości oraz Psychoprofilaktyka, psychologia zdrowia i psychoterapia. Ukończyła czteroletnie studia w zakresie psychoterapii w Ośrodku Psychoterapii Systemowej w Krakowie, akredytowanym przez Polskie Towarzystwo Psychologiczne.
Prowadzi konsultacje, terapie indywidualną dla dorosłych i młodzieży. Specjalizuje się w pracy z osobami z zaburzeniami lękowymi (OCD, lęk napadowy, lęk uogólniony, lęk o zdrowie, lęk społeczny, PTSD), zaburzeniami nastroju, niską samooceną, kryzysami emocjonalnymi i zaburzeniami odżywiania. Pracuje metodami pracy z ciałem, które mają na celu uleczyć traumę, żałobę/stratę.
Oferuje konsultacje i pomoc psychologiczną dla dzieci, młodzieży i dorosłych. Prowadzi psychoterapię indywidualna dla dzieci i młodzieży (6 -17 lat) z problemami: lękowymi, nerwicowymi, depresyjnymi, zaburzeniami osobowości, z trudnościami emocjonalnymi, zaburzeniami zachowania, zaburzeniami depresyjnymi, trudnościami w relacjach z rówieśnikami.
Absolwentka psychologii w Wyższej Szkole Psychologii Społecznej ze specjalizacją Społeczna Psychologia Kliniczna. Członek Polskiego Towarzystwa Terapii Poznawczej i Behawioralnej W trakcie czteroletniego szkolenia psychoterapeutycznego poznawczo – behawioralne w Szkole Psychoterapii Centrum CBT. W trakcie swoich praktyki zawodowej ukończyła liczne szkolenia w tym w zakresie diagnozy i Terapii Schematu.
Jest psychologiem społecznym (Szkoła Wyższa Psychologii Społecznej, mgr 2004) o specjalizacji prowadzenie różnych form psychologicznej pracy z grupą. Ukończyła Szkołę Trenerów TROP (2005) oraz inne kursy certyfikowane do pracy jako coach indywidualny i grupowy. Ma 10 lat doświadczenia w biznesie w obszarze zarządzania zasobami ludzkimi, w tym w funkcjach menedżerskich oraz ponad 14 lat doświadczenia w roli niezależnego konsultanta, trenera i coacha.
Zajmuje się kompleksową diagnostyką psychologiczną z wykorzystaniem dostępnych i aktualnych narzędzi badawczych w tym badanie intelektu, badania osobowościowe, ocena kompetencji społecznych i poziomu funkcji poznawczych, badanie w kierunku zaburzeń emocjonalnych, lękowych, depresyjnych i innych.
Zajmuje się kompleksową diagnostyką psychologiczną z wykorzystaniem dostępnych i aktualnych narzędzi badawczych w tym badanie intelektu, badania osobowościowe, ocena kompetencji społecznych i poziomu funkcji poznawczych, badanie w kierunku zaburzeń emocjonalnych, lękowych, depresyjnych i innych.
Jako psycholog żywienia pomaga osobom zmęczonym niepowodzeniami w zgubieniu zbędnych kilogramów, stosującym naprzemiennie rygorystyczną dietę przeplataną okresami objadania się. Wspiera osoby, u których problemy z odżywianiem wiążą się z trudnościami natury psychologicznej – przewlekłym stresem, problemami w pracy, rodzinie, związku.